یابقیة الله...
هرکه زمان غیبتت یاریِ دین حق کند
روز ظهور حضرتت پای رکاب می شود
کاش خدایی ام کنی کرب و بلایی ام کنی
در طلب جمال خود کاش فدایی ام کنی

یا بقیة الله

همه جا بروم به بهانه تو
که مگر برسم در خانه تو
همه جا دنبال تو ميگردم
که تو ئي درمان همه دردم

سیر جنایات آمریکا با رئیس جمهورهای مختلف در طول تاریخ.....

جنابت بعدی چه خواهد بود آقای ترامپ؟؟؟

کربلا،کربلا،

اللهم ارزقنا.....

روزشمار غیبت:

  امروز۴٠۴١٩٨  روز از غیبت بهار انسانیت گذشت...

 امام زمان از دیدگاه امام حسین(ع)：
اگر مهدي ـ عليه‌السلام ـ قيام کند مردم او را انکار مي‌کنند و نمي‌شناسند؛ زيرا آن حضرت در اوج جواني ظهور مي‌کند و حال آنکه آنها مي‌پندارند که او پير و کهنسال است.

منبع：
معجم الاحاديث امام مهدي (ع)/ 354/ 3 از عقد الدرر

اباصالح التماس دعا
       هرکجا رفتی یاد ماهم باش
            صلوات

ألـلَّـهُـمَــ عَـجِّـلْ لِـوَلـیِـکْ ألْـفَـرَج

عبرتهای عاشورایی چیست؟
درس‏ها و عبرتهای عاشورا چنان وسیع و گسترده است كه نمی‏توان از آن فهرست كاملی داد. بویژه آنكه با گذشت زمان و كاوش هر چه بیشتر و عمیق‏تر و تحلیل دقیق آن روزنه‏ های جدیدی گشوده و رازهای نهفته ‏ای برملا می‏شود. اما برخی از كلیات آن دروس عبارتند از:
۱- اصالت دادن به حق در حیات اجتماعی و باطل ستیزی. امام حسین (ع) می فرمایند:«لا یُکمَلُ العَقلُ اِلّا بِاتِّباعِ الحَق اَلاتَرَونَ اَنَّ الحَق لا یُعمَلُ بِه وَ الباطِل لا یُتَناهی عَنه؛[۲] عقل جز به پیروی از «حق» کمال نمی یابد آیا نمی بینید که به حق عمل نمی شود و از باطل نهی نمی شود؟»
۲- تقدم حفظ اسلام بر حفظ جان.

- شهامت، شجاعت، ایثار، آزادگی، نترسیدن از قدرت‏های ظاهری. مرگ آری ننگ هرگز «اَلمَوتُ اَولی مِن رُکُوبِ العارِ و العارُ اَولی مِن دُخُولِ النّار؛[۳] مرگ، بهتر از ننگ و ننگ بهتر از آتش دوزخ است.» مرگ سرخ بهتر از زندگی ننگین است. و نباید زیر بار ظلم رفت.
۴- درایت و تدبیر و موقعیت شناسی.
۵- مبارزه با علت‏ها ( كه علت العلل مفاسد اجتماعی حكومت‏های طاغوتی‏اند) به جای پرداختن به معلول.
۶- مهربانی، عطوفت و وفاداری در نیروهای داخلی (قضیه حضرت ابوالفضل و ... ).
۷- بزرگواری و كرامت حتی در برخورد با دشمن ( آب دادن به حر و نیروهایش ).
۸- نقش ارشادی داشتن در همه جا حتی در برابر دشمن در میدان جنگ ( سخنرانی‏های امام حسین(ع)).

9- امكان اصلاح و بازگشت در همه حال (توبه حر).
۱۰- نقش فعال و سازنده زن ( مادر وهب و نقش زینب سلام الله علیها).
۱۱- اهمیت به نماز، حتی در سخت ترین شرایط.
۱۲- تصویر زیبای عواطف انسانی (امام بر بالین شهیدان که صورت مبارك خود را برصورت دو شهید قرار دادند، یكی فرزندش علی اكبر و دیگری غلام سیاه چهره رومی).
۱۳- فرماندهی صحیح و داشتن تاكتیك و برنامه ریزی در همه حال ( خندق كندن پشت خیمه در اختفا و استتار كامل).

14- هماهنگی نیروها.
۱۵- عدم توجه به كمبودها و مایوس نشدن در مقابل آن ها
۱۶- غیرت و فتوت و ترجیح امام به خویشتن در همه حال(بازگشتن از شریعه فرات،بدون نوشیدن آب،با وجود تشنگی زیاد، در زمان حمله دشمن به خیمه‏ ها).
۱۷- مروت و جوانمردی (آغازگر جنگ نبودن).
و دهها و صدها درس دیگر که هر کسی با تامل خویش می تواند آن ها را بیابد.
پی نوشتها:
[۱]. بحارالانوار؛ج۴۴ص۳۲۹.
[۲]. بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۲۷.
[۳]. کشف الغمه؛ ج ۲، ص ۳۲.

یامهدی(عج)
می نشینم چو گدا بر سر راهت ای دوست
شاید افتد به من خسته نگاهت ای دوست
به امیدی که ببینم رخ زیبای تو را
می نشینم همه شب بر سر راهت ای دوست

امام حسین(ع) در روز عاشورا نمازشان را به چه صورتی اقامه کردند؟
در میدان جنگ و جایی كه خوف و خطری انسان را تهدید كند نماز به صورت نماز خوف خوانده می شود كه مثل نماز مسافر شكسته است ؛ یعنی ،نمازهای چهار ركعتی دو ركعت خوانده می شود و مستحبات آن هم لازم نیست خوانده شود و طبق نقل منابع تاریخی امام حسین (ع ) هم نماز ظهر عاشورا را به صورت نمازخوف خواندند.(۱)
روایت شده است که:«امام به زهیر بن قین و سعید بن عبدالله دستور دادند که بایستند تا اینکه نماز ظهر را بخوانند،پس آندو جلوی حضرت ایستادند و حضرت با نیمی از اصحاب خود نماز خوف به جای آورد.

مقصود از نماز خوف این است که در حال جنگ نیمی از رزمندگان یا بخشی از آنان رکعت اول امام جماعت را با جماعت و رکعت دوم را فوراً فرادی تمام می کنند و بجای سایر رزمندگان بر می گردند و بقیه به رکعت دوم امام جماعت می رسند و رکعت دومشان را فوراً فرادی به انجام می رسانند و بجای خود بر می گردند،و به نظر می رسد رکوع و سجودشان نیز با ایماء و اشاره می باشد نه کامل.(۳)
پی نوشت ها:
(۱). نفس المهموم،شیخ عباس قمی،ترجمه علی نظری منفرد،ص۳۳۹،به نقل از:تاریخ طبری،ج۷ص،۳۵۰ ؛کامل ابن اثیر،ج۴ص۷۱.
(۲). لهوف،سید بن طاوس،ص۹۷.
(۳). مقتل ابی مخنف،نخستین گزارش مستند از نهضت عاشورا،محمد هادی یوسفی غروی،ترجمه جواد سلیمانی،ص۱۷۲.

ماه غم است و می کشی از سینه آه را
خم کرده است آه غمت قد ماه را
صاحب عزاترین عزادارها بیا
تا بر دلم نگاه کنی این دو ماه را

می گویند شاهرخ، عاشق امام حسین علیه السلام بود. او از دوران کودکی علاقه فراوانی به سید الشهدا علیه السلام داشت و این محبت قلبی رو از مادر خویش به ارث برده بود. راه اندازی هیئت با کمک دوستان ورزشکار، عزاداری و گریه برای سالار شهیدان در محل، آن هم قبل از انقلاب از برنامه های محرم او بود. هر سال در روز عاشورا، به هیئت جواد الائمه علیه السلام در میدان قیام می آمد. بعد هم همراه دسته عزاداری حرکت می کرد. پیرمرد عالمی به نام حاج سید علی نقی تهرانی مسئول و سخنران هیئت بود. شاهرخ را هم خیلی دوست داشت. در عاشورای 57، ساواک به بسیاری از هیئتها اجازه حرکت در خیابان را نمی داد اما با صحبتهای شاهرخ، دسته هیئت جواد الانمه مجوز گرفت.  شهید شاهرخ ضرغام
منبع : هفته نامه یالثارات الحسین علیه السلام، شماره 620

درسی از محرم...

درباره قاسم بن الحسن مطالبی بیان فرمائید، آیا او در کربلا تازه داماد بود؟
قاسم فرزند امام مجتبی(ع)  که در کربلا حدودا دوازده، سیزده ساله بوده است اطلاعات چندانی از زندگی وی در دست نیست اما آنچه مقام والای او را بر ما نمایان می سازد جمله تاریخی ایشان در پاسخ به امام حسین(ع)  است، آن هنگام که شب عاشورا امام برای یاران سخنرانی فرمود و فرمود: فردا همه شما شهید می شوید قاسم که سن و هیکلش به افراد جنگجو نمی خورد، تصور کرد که این فیض شامل او نمی شود، لذا از امام حسین (ع) سوال کرد : آیا من هم فردا به شهادت می رسم؟ حضرت پرسید: مرگ نزد تو چگونه است؟ و قاسم جواب داد: مرگ در نزد من از عسل شیرین تر است. آری مرگی که در رکاب امام زمان خویش و به هدف یاری وی و دین خدا باشد از عسل هزاران بار شیرین تر است.

حضرت قاسم(ع) روز عاشورا در كربلا به شهادت رسيد. شيخ عباس قمى مى گويد: قصه ى دامادى حضرت قاسم در كربلا، صحت ندارد و حضرت قاسم به اتفاق همه، بدون نسل است. ايشان اضافه مى كند: امام حسين (ع)سكينه را به عبدالله تزويج كرده بود كه پيش از انجام عروسى در كربلا شهيد شد، دخترش فاطمه را به حسن مثنى داده بود... پس قاسم با كدام دختر امام حسين (ع) ازدواج كرده است؟ بنابراين دامادى قاسم (ع) را رمان نويسها ساخته اند تا دل مردم بيشتر منقلب گردد و يا خواسته اند در ماجراى كربلا داستان عشقى هم گنجانده باشند.
منتهی الامال ج1، ص700 چاپ هجرت.

الا ای صاحب قلبم کجایی؟
محرم شد نمی خواهی بیایی؟
خوشا آن شور و حال و اشک و آهت
خوشا آن ناله های نینوایی
خوشا بر حال تو هروقت که خواهی
کنار تربت آن سر جدایی...

رفاقت به تعداد نیست.....

به معرفت است....

یوسف 11 برادر داشت و....

حسین یه عباس.....

یامهدی(عج)
اینکه این جمعه هم نیامدی . . .
تقدیر .. بود یا ، تقصیر..!!

وای به روزی که به خاطر غریبی مهدی(عج) لعنتمان کنند....

فرازی از زندگی نامه شهدا...

به تبع پدر و مادر، بچه ها هم احترام خاصی برای ماه محرم قائل بودند. نادر هم علاقه بسیار زیادی به سیدالشهدا علیه السلام و مخصوصا به قمر منیرهاشمی ابوالفضل العباس علیه السلام داشت. ماه محرم که می شد حزن و اندوهی چهره نادر را در بر می گرفت. در مراسم های سینه و زنجیرزنی شرکت می کرد و در عزاداری برای سیدالشهدا علیه السلام علاقه و ارادت و اخلاص عجیبی داشت.  شهید نادر اکبرزاده
منبع : هفته نامه یالثارات الحسین علیه السلام، شماره 622

کلام شهدا...

خداوندا تو شاهدی که با تمام وجودم از رهبر عزیزم سیدعلی مظلوم حمایت کردم
و به تمام همراهان و سربازان دلیر خمینی که می خواهند با خون خود جمهوری اسلامی را به صاحب اصلی خود بدهند سفارش می کنم که یک لحظه از حمایت علی زمانه کوتاهی نکنید و به مادر سادات اقتدا کنید و خود را سپر بلای امام و خط او قرار دهید و روسفید روز قیامت شوید که اصحاب یمین روسفید هستند شهيد مجيد پازوكي

السلام علیک یا بقیة الله...
ما لابلای سرزمین دلمان، بذر محبت کسی را کاشته ایم
که بودنش امان است برای زمینی ها، آسمانی ها
صاحب الزمان است
اما یوسفمان را در کوچه های غفلت دل گم کرده ایم
با همین گاهی دلواپسی های کال
این درخت ها که زرد شده اند... سبز میشوند...

بابي انت وامي ياحسين(ع)

خاطره ای از پاکبازان بی ادعا...

شب عملیات توی بچه ها پیچیده بود که هر کس پیشانی بند «یا حسین مظلوم علیه السلام» را ببندد، رفتنی است. به خاطر همین، هر کس سعی می کرد به هر ترتیب که شده، این پیشانی بند را به دست بیاورد. عملیات که تمام شد، شهدا را آوردند. گردان ما هفت شهید داده بود، که بر پیشانی تمام آن ها عبارت «یا حسین علیه السلام» می درخشید. 
منبع : کتاب حکایت سرخ، انتشارات حدیث نینوا

کلام شهدا...

امـروز اسلام با خون انسان‌های پاکدل و معصوم، همچون حسین‌بن علی(ع) و قاسم‌بن الحسن(ع) و با زحمات شبانه‌روزی رسول اکرم(ص) باقیمانده است. بهای این مکتب، تحمل اسارتِ موسی‌بن جعفر(ع) سمبل مقاومت و ایثار، جگر پاشیده‌ شده امام رضا(ع) و دیگر شهدای اسلام بوده است. گذشتگان، با جان و همه وجود، از این مکتب دفاع کردند و به ما سپردند. اما امـروز، دشمنانِ قسم‌خورده ما، فرزندان معاویه‌بن ابی‌سفیان و عمروعاص‌ها، به طور مصمّم، عزم نابودی قرآن کریم دارند و راه یزیدبن معاویه را دنبال می‌کنند. ... ما دشمنِ واقعی خود را استکبار جهانی، به سرکردگیِ آمریکا می‌دانیم. شرق و غرب، گذشته از اختلافاتِ درونیِ خود، متّحدانه موضعی خصمانه در برابر اسلام گرفته‌اند. شهيد نادر مهدوي

یامهدی(عج)
ما ای گل اگر خار تو هستیم ببخش
گر باعث آزار تو هستیم ببخش
سوگند به عمر کم زهرا ما را
یک عمر اگر عار تو هستیم ببخش

نوع عزاداری هایی که در محرم انجام می دهیم، از کجا ریشه گرفته است و در گذشته عزاداری ها چگونه بوده است؟
اصل عزادارى و سوگوارى از خود اهل بیت  است ولى چگونگى آن تا حدود زیادى با شیوه‏ هاى قومى و ملى عجین شده است و این آمیزش تا زمانى كه مشتمل بر خلاف شرع نباشد اشكالى ندارد. درباره شیوه هایی که اشکال دارد، نیز بعضی آنچنان بین مردم رایج شده است، که اصلاح آنها نیاز به زمان طولانی دارد و بهتر است، با گسترش شیوه های عزاداری صحیح به این روند کمک کنیم.
درباره شیوه های عزاداری بعضی، پنج دوره کلی را شمرده اند: «عزادارى پنج دوره به خود دیده است: دوره اول مربوط به زمان امامان معصوم است. در این دوره عزادارى به صورت محدود و در حال تقیه انجام مى شد و چنین نبود كه حكومت هاى اموى جلسات عزادارى را تحمل بكنند. دوره دوم، دوره خلفاى عباسى است. در این دوره عزادارى بدون تقیه انجام مى شد. در این دوره ها عزادارى به صورت گریه، مرثیه خوانى و تشكیل جلسات عزادارى صورت مى گرفت.

دوره سوم، در قرن چهارم و در زمان، حكومت آل بویه بود كه انواع گوناگون عزادارى انجام مى شد و در این دوره سینه زنى و دسته هاى عزادارى در خیابانها و كوچه و بازار، به وجود آمد و سابقا دسته هاى سینه زنى و حركت در خیابانها نبود. در این دوره، در مراسم عزادارى بازار تعطیل مى شد. دوره چهارم، دوره صفویان است. در این دوره علاوه بر مراسم سابق، شبیه خوانى هم جزو برنامه هاى عزادارى شد. دوره پنجم مربوط به قرن سیزدهم هجرى قمرى است و در این دوره علاوه همه آن مراسم قبلى زنجیرزنى و قمه زنى هم جزو مراسم عزادارى شد. »[۱]
[۱]. رساله مواکب حسینیه، عبدالرزاق حائری.
http://www.soalcity.ir/node/616