خوبی و خوشی عیش، تنها به زیادی وسایل راحتی نیست؛ راحتی درونی و رفاه و خوشی و آرامش دل، به داشتن وسایل رفاه و راحتی نیست؛ بلکه چه بسا وسایل رفاه، اسباب نگرانی و ناراحتی و اضطراب درونی را فراهم کنند!   

آیه الله بهجت(در محضر بهجت:1/68)

از زبان استاد پناهیان:

داستان زیبای فضیل بن عیاض راهزن وعاشقی اش وخدا....

در کتاب مذکور در لفظ فضیل نوشته است : فُضیل بن عیاض در ابتداى جوانى یکى از راهزنان و سارقان و غارتگران و دزدان و بدکاران و هرزه گران و عیّاشان مشهور زمان خود بود که هر کس ‍ اسم او را مى شنید لرزه بر اندامش می افتاد که در آن زمان سلطان و خلیفه وقت خود هارون الرشید از دست او ناراحت بود و ترس ‍ داشت.
روزى از روزها سوار بر اسب آمد کنار نهرى ایستاد تا اسبش آب بخورد که ناگهان چشمش به دختر بسیار زیبائى افتاد که مشک خود را بدوش گرفته و مى خواست بیاید کنار نهر آب ، آب بردارد. عشق و محبت آن دختر در قلبش رخنه کرد و چشم از آن دختر برنداشت تا وقتى که دختر مشک را پُر از آب کرد و راه خود را گرفت و رفت . به نوکران و بادمجان دور قاب چین هایش دستور داد تا او را تعقیب کرده و بعد به پدر و مادر و دختر خبر دهند که دختر را شب آماده کرده و خانه را خلوت نموده زیرا فضیل راغب آن زیبارو گشته فرستاده فضیل پس از تعقیب در خانه را زد و گفته هاى فضیل را به آنها ابلاغ نمود.

تا این خبر به گوش پدر و مادر دختر رسید بسیار ناراحت و متوحش ‍ و لرزان گردیدند چون چاره اى نداشتند یک عده از پیران و ریش ‍ سفیدان شهر را دعوت کردند و با آنها مشورت نمودند که چه کنیم ؟

آنها گفتند: بیا و دخترت را فداى یک شهر کن زیرا اگر فضیل به مقصود خود نرسد همه این شهر را به غارت برده و همه چیز را به آتش مى کشد، پدر و مادر از روى ناچارى دختر را مهیا کرده و خانه را خلوت نمودند.
شب هنگام فضیل وارد شهر شد و قلاب و کمند انداخت از بالاى دیوار و پشت بام به روى بامهاى دیگر رفت همینکه خواست وارد منزل معشوقه خود گردد یک وقت شنید صدائى مى آید خوب که گوش داد شنید صداى قرآن مى آید و یکى قرآن مى خواند توجه خود را به این آیه جلب کرد.

الم یاءن للّذین آمنوا اَن تخشع قلوبهم لذکر اللّه .

آیا وقت آن نرسیده که قلب مؤ منان خاضع و خاشع گردد بذکر خدا (دیگر دست از گناه بردارند و بیاد خدا باشند) این آیه چنان در او اثر کرد که از نیمه راه از دیوار فرود آمد و زندگیش را دگرگون کرد و با کمال اخلاص و صفاى دل گفت پروردگا را چرا نزدیک شده و هنگام خشوع رسیده .

فضیل از صمیم قلب بسوى خدا بازگشت و توبه حقیقى نمود و همان شب راه خود را گرفت و رفت تا به یک خرابه اى رسید که در آنجا پناه آورد وقتى وارد خرابه شد دید عده اى تجار و مسافران دور هم نشسته اند و با هم صحبت مى کنند آنها مسافرینى بودند که از ترس فضیل و یارانش به آن خرابه پناه آورده بودند. و بار انداخته و اکنون در فکر کوچ و حرکت بودند با یکدیگر مى گفتند از شر فضیل چگونه خلاصى پیداکنیم قطعا در این موقع شب بر سر راه ما کمین کرده تا دستبرد به اسباب و اثاثیه مازند.

فضیل از شنیدن این حرفها بیشتر متاءثر شد که چقدر من بدبخت بودم که پیوسته خاطر آسوده خانواده ها را به تشویش انداخته و نگران کرده ام چرا باید دلهائى از ترس او در اضطراب و پریشانى در این شب سیاه و ظلمانى بسر برند. از جاى خود حرکت کرد و خود را به کاروانیان معرفى کرد و گفت فضیل من هستم از این ببعد آسوده باشید زیرا فضیل توبه کرده و راه خدا را گرفته .

فضیل کم کم طریق زهد را پیشه گرفت و یکى از عرفا و زهّاد زمان خود گردید که یک روز هارون به مکه جهت طواف آمده بود دید یک عده دور کسى را گرفته اند وبه سخنانش گوش مى دهند و گریه مى کنند پرسید این مرد کیست گفتند آقا این همان فضیل بد کردار بود که حال توبه کرده . هارون در آن وقت از دزدى و غارتش ناراحت و ترسان بود و حال از زهد و خدا ترسیش ناراحت و ترسان است .

عادت فضیل این بود هر کاروانى را که لخت مى کرد نام و نشان کاروانیان را در دفترش ثبت مى کرد چون موفّق به توبه گردید، در پى صاحبان مال به همان نام و نشانه هائى که در دفترش ثبت شده بود روان گردید.
بیشتر صاحبان مال را پیدا کرد و از آنان رضایت طلبید و آن عده اى را که پیدا ننمود از طرف آنان ردّ مظالم و صدقه داد، مگر یک نفر یهودى ، که از او مال زیادى در نواحى شام برده بود، هر چه از او رضایت طلبید او رضایت نداد، در پاسخ مى گفت : من نذر کرده ام تا در مقابل مال از دست رفته ام ، زر نستانم رضایت ندهم ، حالا که تو زیاد اصرار دارى و مالى هم در دست ندارى بسیار خوب مانعى ندارد، زیر بستر من زر و نقود زیادى موجود است ، برو از زیر بستر من زر بردار و به قصد اداء دین به من بده تا من بر خلاف نذر خود عمل نکرده باشم و تو نیز به مقصود خود رسیده باشى .

فضیل دست در زیر بستر نهاد و مقدارى زر و نقود بیرون آورد و به یهودى داد. یهودى فورا به فضیل گفت شهاتین را بر زبان من جارى کن که من به خداى محمد ایمان آوردم از این به بعد در دین یهودیت ماندن خطاى محض است ، چون من در کتاب تورات خوانده بودم ؛ یکى از صفات امّت پیغمبر آخرالزمان اینست که هرگاه یکى از آنان از عمل هاى زشت خود از صمیم دل و از روى حقیقت توبه نمود، خاک در دست آنان زر خواهد شد و به قدرت کامله حق خاک بى مقدار زر و درهم و دینار گردید.

بدان که در زیر بستر من جز خاک چیزى نبود من خواستم که تو را آزمایش و امتحان کنم چون خداى بزرگ خاک را به دست تو زر ناب گردانید بر من دو حقیقت آشکار شد.

یکى اینکه دانستم تو از روى حقیقت و از صمیم قلب توبه کرده اى و دیگر اینکه ، دینى که حضرت موسى از آن در تورات خبر داده و آن دین مقدس را ناسخ دین خود و دین بعد از خود (دین مسیح ) دانسته همین دینى است که تو دارى از این رو یهودى به دست فضیل مسلمان شد...

منبع:http://yaali.blog.ir

مصلح است و مصلحت را داند او

به خدا گير ندهيم براي مستجاب نشدن دعاي دلخواه خود و يا تأخير در استجابت.
دزدی در کمین مارگیری قرار گرفت و یکی از مارهای او را دزدید و با خود برد. مار گیر از گزند نیش آن مار رهایی یافت، ولی همان مار به بدن دزد نیش زد و او را کشت! از قضا گذر مارگیر به آنجا که جسد دزد قرار داشت، افتاد و او را شناخت و فهمید که گزش مار او را کشته است. او خدا را شکر کرد که عدو، سبب خیر شده است. مارگیر پس از ناپدید شدن مارش، مکرر دعا می کرد و از خدا می خواست که مارش پیدا شود. ولی بعد از آن جریان، میگفت: خدایا شکر تو را به جا می آورم که دعایم را مستجاب نکردی! بنابر این گاهی خداوند از روی کرمش، دعاها را مستجاب نمی کند، زیرا استجاب دعا به زیان دعا کننده است. عَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَ عَسَى أَن تُحِبُّواْ شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ؛ چه بسا چیزی را ناپسند می شمارید در حالی که برایتان خیر و خوبی است و چه بسا چیزی را دوست می دارید در حالی که برایتان زیان آور است. بنابراین چه بهتر که انسان در امور خود به خدا توکل کند و کارهایش را به او بسپارد.
شکر حق را کان دعا مردود شد
من زیان پنداشتم، آن سود شد
بس دعاها کان زیان است و هلاک
وزکرم می نشنود یزدان پاک
مصلح است و مصلحت را داند او
کان دعا را باز می گرداند او

الا بذکرالله تطمئن القلوب...

تنها با یاد خدا دلها آرام میشود...

آيه شماره 61  از سوره مبارکه آل عمران
مباهله
 فَمَنْ حَاجَّكَ فيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبينَ
ترجمه:از آن پس كه به آگاهى رسيده‏اى، هر كس كه درباره او با تو مجادله كند، بگو: بياييد تا حاضر آوريم، ما فرزندان خود را و شما فرزندان خود را، ما زنان خود را و شما زنان خود را، ما برادران خود را و شما برادران خود را. آن گاه دعا و تضرع كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان بفرستيم.
تفسیر: 1- اگر انسان ایمان به هدف داشته باشد، حاضر است خود و نزدیك‏ترین بستگانش را در معرض خطر قرار دهد. «من بعد ما جائك من العلم»
2- فرزند دخترى، همچون فرزند پسرى، فرزند خود انسان است. «ابنائنا» بنابراین امام حسن وامام حسین علیهما السلام فرزندان پیامبرند.
3- زن و مرد در صحنه‏ هاى مختلف دینى، در كنار همدیگر مطرحند. «نسائنا»
4- علىّ ‏بن ابى ‏طالب ‏علیهما السلام، جان رسول اللَّه ‏صلى الله علیه وآله است. «انفسنا»
5 - اهل ‏بیت پیامبرعلیهم السلام مستجاب الدعوة هستند. «ابنائنا، نسائنا، انفسنا»
6- استمداد از غیب، پس از بكارگیرى توانایى‏ هاى عادّى است. «نبتهل»
7- اگر مؤمنان محكم بایستند، دشمن به دلیل باطل بودنش عقب نشینى مى‏كند. «ندع... نبتهل»

آيه شماره 5  از سوره مبارکه قصص
پیشوایان زمین
 وَ نُريدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثينَ
ترجمه:ما مى‏خواهيم بر مستضعفان زمين منّت نهيم و آنان را پيشوايان و وارثان روى زمين قرار دهيم
تفسیر: 1- حكومت جهانى مستضعفان و حمایت از مظلومان تاریخ، اراده وخواست الهى است. «نُرید»
2- در حكومت خود كامه طاغوتى، نیروهاى كارآمد به ضعف كشانده مى‏شوند. «استضعفوا»
3- آینده از آنِ مستضعفان است. «نجعلهم ائمّة...»
4- امامت، همچون بعثت، نعمت ویژه‏ اى است كه خداوند بر مردم منّت مى‏نهد. در مورد بعثت پیامبر مى‏فرماید: «لقد منّ اللّه على المؤمنین اذ بعث فیهم رسولاً»(آل عمران/164) در این‏جا مى‏فرماید: «نمنّ... نجعلهم ائمّة»

آيه شماره 3  از سوره مبارکه ابراهیم
سرانجام دنیا پرستی
 الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا أُوْلَئِكَ فِي ضَلاَلٍ بَعِيدٍ
ترجمه:همانان كه زندگى دنيا را بر آخرت ترجيح مى‏دهند و مانع راه خدا مى‏شوند و آن را كج مى‏شمارند آنانند كه در گمراهى دور و درازى هستند
تفسیر: 1- دنیاگرایى، زمینه ‏ى كفر، مبارزه با دین و ضلالت است. «یستحبّون الحیوة الدنیا... و یصدّون... فى ضلال بعید»
2- سرچشمه ‏ى گمراهى‏ها عملكرد خود انسان است.«یستحبّون، یصّدون، یبغون» 3- روحیّه‏ ى كفر، عامل انحراف طلبى است. «ویل للكافرین... یبغونها»
4- گمراهى، درجات و مراحلى دارد. و هر چه عمیق ‏تر شود رجوع به حق مشكل‏ تر مى‏شود.«ضلال بعید»

(ای خدای بزرگ) شکرگزارترین بندگانت از ادای حق شکر عاجزاند و ساعی ترین خلق در عبادت وبندگیت،در طاعت تو مقصرند...

(ای خدا) هیچ کس نیست که مغفرت و آمرزشت،به استحقاق بر او واجب ولازم شود و احدی نیست که به وسیله عمل خود موستوجب رضایت و  خشنودی ات گردد...

(فرازی از دعای37صحیفه سجادیه)

فراز سیزده از دعای بیستم صحیفه سجادیه

آيه شماره 34  از سوره مبارکه یونس
همه جا خدا
 قُلْ هَلْ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ قُلِ اللّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ
ترجمه:بگو آيا از شريكان شما كسى هست كه آفرينش را آغاز كند و سپس آن را برگرداند بگو خداست كه آفرينش را آغاز مى‏كند و باز آن را برمى‏گرداند پس چگونه [از حق] بازگردانيده مى‏شويد
تفسیر: 1- خداوند شیوه‏ ى بحث و جدل با مشركان را به پیامبرش مى‏آموزد. «قل»
2- شریك خدا، جز ساخته‏ ى اوهام بشرى نیست. «شركائكم»
3- هستى حادث و پدیده است. «یبدؤا الخلق»
4- ملاك پرستش دو چیز است: یكى توانایى بر پدید آوردن و دیگرى قدرتِ برپا كردن دوباره‏ ى آن. «یبدؤا... ثمّ یعیده»

آيه شماره 76  از سوره مبارکه یس
آگاهي خدا وسيله آرامش
 يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ
ترجمه:پس گفتار آنان تو را غمگين نگرداند كه ما آنچه را پنهان و آنچه را آشكار مى‏كنند مى‏دانيم
تفسیر: 1- هر كس هدف بلند دارد مورد انواع تهاجم قرار مى‏گیرد. «لا یحزنك قولهم»
2- توجّه به علم و آگاهى خداوند، بهترین وسیله آرامش براى مؤمن و تهدید براى منحرف است. «نعلم»
3 - دشمنان در پنهان و آشكار توطئه‏ ها مى‏كنند. «یسرّون، یعلنون»

آيه شماره 60  از سوره مبارکه یس
عهد الهی
 أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ
ترجمه:اى فرزندان آدم مگر با شما عهد نكرده بودم كه شيطان را مپرستيد زيرا وى دشمن آشكار شماست
تفسیر: 1- خداوند (از طریق انبیا، عقل و فطرت) از انسان پیمان گرفته است. «ألم اعهد الیكم»
2- شیطان پدر شما را فریب داد و شما فرزندان كسى هستید كه اطاعت شیطان كرد. «یا بنى آدم... لا تعبدوا الشیطان»
3- انسان، از دو حال خارج نیست، یا بنده خداست یا بنده شیطان. «لا تعبدوا الشیطان... اعبدونى»
4- دشمن بودن شیطان آشكار است. (فكرى كه سنگ و چوب را به جاى خدا براى انسان جلوه مى‏دهد در انحراف آن هیچ‏ گونه ابهامى نیست.) «عدوّ مبین»

آيه شماره 55  از سوره مبارکه یس
زندگي در بهشت
 إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ فِي شُغُلٍ فَاكِهُونَ
ترجمه:در اين روز اهل بهشت كار و بارى خوش در پيش دارند
تفسیر: 1- در بهشت، بیكار نیست. «فى شغل» («شُغُلٍ» كه با تنوین و به اصطلاح نكره آمده به معناى مشغله ‏اى است كه كنه و عمق آن ناشناخته و وصف ‏ناپذیر است.)
2- در بهشت، غم و اندوه نیست. «فاكهون»
3- در بهشت، زندگى بدون مرگ، سلامتى بى مرض، جوانى بى پیرى، عزّت بى‏ذلّت، نعمت بى محنت، بقا بى‏فنا، خشنودى بى خشم و اُنس بى وحشت است. «فى شغل فاكهون»

آيه شماره 12  از سوره مبارکه نحل
تسخیر هستی
آیه:وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالْنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالْنُّجُومُ مُسَخَّرَاتٌ بِأَمْرِهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ
ترجمه:و شب و روز و خورشيد و ماه را براى شما رام گردانيد و ستارگان به فرمان او مسخر شده‏اند مسلما در اين [امور] براى مردمى كه تعقل مى‏كنند نشانه‏هاست
تفسیر:1- هستى، چه آسمان و چه زمین، براى انسان آفریده شده است. «سخّر لكم ...»
2- هستى، در مهار و كنترلِ خداست. «مسخرّات بامره»
3- بهره‏ دهىِ هستى، به فرمان خداست. «بامره»
4- نظام آفرینش كلاس توحید است. «انّ فى ذلك»
5- نظام هستى، تنها براى اهل فكر وتعقل، بستر رشد و توجه است. نه افراد ساده ‏نگر و عادى. «لقوم یعقلون»

آيه شماره 11  از سوره مبارکه نحل
اندیشیدن
 يُنبِتُ لَكُم بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّيْتُونَ وَالنَّخِيلَ وَالأَعْنَابَ وَمِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ
ترجمه:به وسيله آن كشت و زيتون و درختان خرما و انگور و از هر گونه محصولات [ديگر] براى شما مى‏روياند قطعا در اينها براى مردمى كه انديشه مى‏كنند نشانه‏اى است.
تفسیر: 1- رویاندن، كار خداست نه كشاورز. «ینبت لكم»
2- انواع گیاهان و درختان و میوه‏ ها، براى انسان آفریده شده است. «لكم»
3- محصولات وثمرات، عبورگاهند نه توقف ‏گاه، نشانه وعلامتِ راهند نه مقصد.«لآیة»
4- دیدن ودانستن كافى نیست، فكر كردن و تدبّر در هستى لازم است. «لقوم یتفكرون»

اگر تنهاترین تنها شوم بازهم خدا هست....